រឿង កណ្ដុរ​ស ឡើង​ជា​ស្ដេច

អ្នក​ផង​តែង​នឹក​ឆ្ងល់​ថា៖ សត្វ​កណ្ដុរ​តូច​តាច​ពេក​ណាស់ ហើយ​ពុំ​មែន​ជា​សត្វ​មាន​ឫទ្ធ​ផង ហេតុ​អ្វី​ក៏​គេ​លើក​ធ្វើ​ជា​តំណាង​ឆ្នាំ​ទី ១ គឺ​ឆ្នាំ​ជូត បាន​ដូច្នេះ ព្រោះ​មាន​រឿង​ព្រេង​មួយ​ទាក់​ទង​នឹង​កណ្ដុរ ។
មាន​សេចក្ដី​និទាន​ថា៖ មាន​ប្ដី​ប្រពន្ធ​ជា​អ្នក​ទាល់​ក្រ​មាន​កូន ១៧ នាក់​សុទ្ធ​តែ​ស្រី ។ ថ្ងៃ​មួយ​ឪពុក​ម្ដាយ​ជំនុំ​គ្នា​ថា៖ យើង​បើ​ទាល់​ក្រ​ម្ល៉េះ​នឹង​ទ្រ​ទ្រាំ​ចិញ្ចឹម​កូន​ពុំ​បាន​ទេ ត្រូវ​តែ​យើង​ដាច់​ចិត្ត នាំ​យក​ទៅ​ប្រោស​ចោល តាម​តែ​ផល​កម្ម​របស់​វា​ចុះ ។ ហើយ​និយាយ​ទៅ​កូន​ទាំង​នោះ​ថា ៖
-កូន​អើយ​យើង​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​រក​ស៊ី​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​មិន​រស់​ទេ គួរ​ទាំង​អស់​គ្នា​ទៅ​នៅ​ព្រៃ​វិញ ។
ឯ​កូន​ក៏​ស្រុះ​ស្រួល​តាម​ទាំង​អស់ ។ ឪពុក​ម្ដាយ​គិត​គ្នា​ហើយ​ស្រេច​ថា​យើង​នាំ​វា​ទៅ​ឲ្យ​ដល់​ព្រៃ​ធំ ហើយ​ចូល​ឲ្យ​ជ្រៅ​ទៅ​ទៀត សឹម​យើង​គេច​ចេញ​ពី​វា ។ គិត​ហើយ​ក៏​នាំ​កូន​ចេញ​ទៅ, ដឹង​ថា​បាន​ឆ្ងាយ​អង្វែង ហើយ​ក៏​ឈប់​សម្រាក​នៅ​ទី​នោះ ហៅ​កូន​ឲ្យ​មក​ជុំ​គ្នា និយាយ​ទៅ​កូន​ថា
-កូន​ឯង​កុំ​ដើរ​បែក​គ្នា បាន​ចំណី​អ្វី​ស៊ី​ចែក​គ្នា​ស៊ី ឥឡូវ​ទាំង​អស់​គ្នា​​នៅ​ទី​នេះ​ចុះ ឪ​ម៉ែ​ទៅ​រក​ផ្លែ​ឈើ ។
ថា​ហើយ ក៏​ដើរ​ចេញ​ទៅ នាំ​គ្នា​គេច​ទៅ​ភូមិ​ផ្ទះ​វិញ ។ លុះ​បាត់​យូរ​ពេក កូន​ទាំង​អស់​នាំ​គ្នា​ដើរ​ទៅ​រក ។ ដើរ ៗ​ទៅ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ស្រុក​យក្ស ។ យក្ស​ដែល​ជា​ធំ​នៅ​កំលោះ តែ​គ្មាន​ឪពុក​ម្ដាយ មាន​តែ​ប្អូន​ស្រី​ក្រមុំ​ម្នាក់ ។ ថ្ងៃ​មួយ យក្ស​ប្រុស​ឲ្យ​ប្អូន​ស្រី​ដាំ​បាយ​ដំណើប​ឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​វា​រែក​យក​ទៅ​ចាក់​ពូន​ធ្វើ​ជា​ទំនប់​ភ្លឺ​ស្រែ ។ ចាក់​ហើយ​ក៏​ទៅ​លំនៅ​វិញ ទទួល​ពេល​នោះ​នាង ១៧ នាក់ ដើរ​ទៅ​បាន​ជួប​ប្រទះ នាំ​គ្នា​ស៊ី​បាយ​ដំណើប​នោះ ស្រាប់​តែ​យក្ស​មក​ទាន់​ក៏​ចាប់​យក​អស់​ទៅ ហើយ​យក​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​ប្អូន​ស្រី​វា​ទុក​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ត​រៀង​ទៅ ។ នាង​ទាំង​នោះ​លំបាក​ណាស់ ព្រោះ​យក្ស​ប្រើ​ឥត​មាន​ត្រា​ប្រណី សំលៀក​បំពាក់​គ្មាន​ទេ វា​ឲ្យ​ដេក​នៅ​តែ​ក្រោម​ផ្ទះ គឺ​យក្ស​មាន​បំណង​ថា ឲ្យ​តែ​នាង​ទាំង​នេះ​ធំ​វា​នឹង​យក​ធ្វើ​ចំណី​អាហារ ។ ថ្ងៃ​មួយ​យក្ស​ហាម​ប្រាម​នាង​ទាំង​អស់​នោះ​ថា កុំ​ឲ្យ​ដើរ​ទៅ​ទិស​ខាង​កើត និង​ទិស​ខាង​ត្បូង​ឲ្យ​សោះ ។
ចាប់​តាំង​ពី​ថ្ងៃ​បាន​ហាម​ហើយ យក្ស​ប្រុស​ចេះ​តែ​ដើរ​លេង​សប្បាយ​មិន​នឹង​ប្រាកដ​ទី​លំនៅ ។ នាង​ទាំង​អស់​នឹក​ឆ្ងល់​ណាស់ ចង់​លប​ដើរ​ទៅ​មើល ទៅ​ទិស​ខាង​កើត​ឃើញ​ប្រាសាទ ក៏​នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​មើល​ខាង​ក្នុង ក៏​ឃើញ​មាន​ពាង​អុង​ធំ ៗ បបួល​គ្នា​បើក​មើល​ឃើញ​សុទ្ធ​តែ​ទឹក​មាស​និង​ទឹក​ប្រាក់​ពេញ ៗ អុង ក៏​យក​ចង្អុល​ដៃ​ទៅ​ជ្រលក់ ក្នុង​ទឹក​មាស​គ្រប់ ៗ គ្នា ដក​ឡើង​ដិត​ជាប់​ដៃ​ជូត​មិន​ជ្រះ​សោះ ក៏​នឹក​ភ័យ​ក្រែង​យក្ស​ដឹង គិត​គ្នា​យក​កំណាត់​រុំ ក៏​រុំ​ចង្អុល​ដៃ​ដូច ៗ គ្នា ហើយ​ក៏​នាំ​គ្នា​ដើរ​ទៅ​រក​មើល​ខាង​ទិស​ឯ​ត្បូង​ទៀត ។ នាង​ទាំង​នោះ បាន​យល់​រោង​មួយ​ធំ លុះ​ដើរ​ចូល​ទៅ​មើល ឃើញ​គំនរ​ឆ្អឹង​មនុស្ស​គរ​ជា​ពំនូក ៗ តាម​ផ្នែក​ឆ្អឹង ដោយ​ឡែក ៗ ពី​គ្នា ។ នាង​ទាំង​ឡាយ​ភ័យ​ខ្លាច​ក៏​ថយ​ចេញ​មក​វិញ ជំនុំ​គ្នា​នឹក​គិត​ព្រួយ​ថា៖ បើ​យើង​នៅ​ទី​នេះ​យូរ​ទៅ មុខ​ជា​យក្ស​ស៊ី​ជា​មិន​ខាន ។ ជំនុំ​គ្នា​គិត​រត់ ក្រែង​រត់​មិន​រួច ទាល់​គំនិត​ក៏​ព្រួយ​ក្នុង​ចិត្ត​ឥត​ឧបមា​រាល់ ៗ ថ្ងៃ ។
ពេល​មួយ​អា​យក្ស​ប្រុស ត្រឡប់​មក​ពី​ក្រៅ​មក​ដល់​ផ្ទះ ឃើញ​នាង​ទាំង ១៧ រុំ​ចង្អុល​ដៃ​ដូច ៗ គ្នា ក៏​សួរ​ថា ៖
-វា​ស្អី បាន​ជា​រុំ​ចង្អុល​ដៃ​ស្រុះ​គ្នា​ម្ល៉េះ ?
-នាង​ទាំង​នោះ​ភ័យ ហើយ​ឆ្លើយ​ថា “ កាំ​បិត​មុត ”
យក្ស​ឆ្លើយ​វិញ​ថា “ អញ​មិន​ជឿ​ទេ ស្រាយ​កំណាត់​រុំ​ចេញ ឲ្យ​អញ​មើល​ភ្លាម ! ”
នាង​ទាំង​នោះ​ស្រាយ​ប្រញាប់​ប្រញាល់ យក្ស​ឃើញ​ហើយ​ក្រេវ​ក្រោធ ស្រែក​សន្ធាប់​ថា៖
-អញ​ហាម​ផ្ដាច់​ហ្នា៎ ឥឡូវ​ម៉េច​ក៏​ចិត្ត​ធំ​ចង្រៃ ទៅ​បំផ្លាញ​ទាល់​តែ​បាន​យ៉ាង​នេះ ? ហង​ឯង​ចង្រៃ​អាក្រក់​ណាស់ ! មក​ទាំង​អស់​គ្នា ! ទៅ​កន្លែង​នោះ​ម្ដង​ទៀត ។
នាង​ទាំង​ឡាយ​ភ័យ​យំ​សស្រាក់ នឹក​ថា​យក្ស​នាំ​ទៅ​សម្លាប់​ហើយ លុះ​ដើរ​ទៅ​ដល់​ជិត​ឃ្លាំង យក្ស​វា​ក្ដៅ​ចិត្ត​វា វា​ចាប់​នាង​ទាំង​នោះ​ម្ដង​មួយ ៗ លើក​ទម្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​មាស នៅ​លិច​លង់​រង​វេទនា ទាល់​តែ​អស់​ចិត្ត​ទើប​វា​ស្រង់​ឡើង នាង​ទាំង​នោះ​ល្ងីល្ងើ​ស្ទើរ​ស្លាប់ តែ​ជា​គុណ​ម្យ៉ាង​គឺ​នាង​នោះ មាន​រូប​រាង​ប្រកប​ដោយ​រស្មី​ភ្លឺ​ចិញ្ចែង​វិសេស​ដូច​មាស ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក ។ នាង​ទាំង​អស់​កើត​ទុក្ខ​ព្រួយ​ជា​និច្ច នឹក​ថា៖ ទ្រាំ​នៅ​ទៀត​មុខ​ជា​ស្លាប់ ។
គ្រា​នោះ​មាន​កណ្ដុរ​ស​បាន​មក​យល់​រឿង​នេះ កណ្ដុរ​ក៏​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ដល់​នាង​ទាំង​នោះ លុះ​ដល់​ពេល​ស្ងាត់ កណ្ដុរ​មក​ប្រាប់​ថា ៖
-នាង​ឯង​រាល់​គ្នា តែ​ខំ​នៅ​ទី​នេះ មុខ​ជា​យក្ស​វា​ស៊ី ជា​ចំណី​វា​ហើយ បើ​គិត​រត់​ក៏​មិន​រួច​ជើង​វា​ដែរ ។ ឥឡូវ​នេះ​យើង​ជួយ​គិត​ឧបាយ​សង្គ្រោះ​បាន​តែ​នាង​ឯង​ចូរ​ចាំ​ថា ដល់​ពេល​ជាត់​បាយ​កុំ​ជាត់​ចោល ទុក​ទឹក​បាយ​ឲ្យ​យើង​ផឹក យើង​នឹង​កាយ​រូង ក្នុង​ដី​ធ្វើ​ផ្លូវ​ឲ្យ​នាង​រួច​រត់​ឲ្យ​ផុត​ពី​ស្រុក​យក្ស ហើយ​នាង​ត្រូវ​លៃ​ធ្វើ​បាយ​ខាវតាក​សម្រាប់​ធ្វើ​ជា​ស្បៀង​តាម​ផ្លូវ​ចុះ ” ។
នាង​ទាំង​អស់​ទទួល​ថា “ មិន​អី​ទេ សូម​ឲ្យ​តែ​កណ្ដុរ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​ចុះ ”
គ្រា​នោះ​កណ្ដុរ​ស​និយាយ​ឲ្យ​ការណ៍​សព្វ​គ្រប់​ហើយ​ក៏​ថយ​ទៅ ឯ​នាង​ទាំង​នោះ ជាត់​បាយ​ហើយ តែង​តែ​ទុក​ទឹក​បាយ ឲ្យ​កណ្ដុរ​ផឹក​ជានិច្ច ចំណែក​បាយ​ខាវតាក ក៏​បាន​ប្រុង​ប្រៀប​លៃ​លក​ទុក​សម្រាប់​ខ្លួន​ជា​ស្រេច ។
រវាង​កន្លះ​ឆ្នាំ កណ្ដុរ​ស​ចូល​មក​និយាយ​ប្រាប់​នាង​ទាំង ១៧ ថា៖ ផ្លូវ​យើង​ធ្វើ​រួច​ស្រេច​ហើយ ឯ​ដើម​ផ្លូវ​នៅ​ត្រង់​ចន្លោះ​នោះ យើង​បាន​កាច់​មែក​ឈើ​ទុក​ឲ្យ​ជា​សញ្ញា ចូរ​នាង​ប្រញាប់​ដោះ​ខ្លួន​កុំ​នៅ​យូរ រួច​ហើយ​កណ្ដុរ​ស​ក៏​លា​ថយ​ចេញ​ទៅ ។ លុះ​ដល់​ពេល​ស្ងាត់​នាង​ទាំង ១៧ ដើរ​ទៅ​រក​មើល​ផ្លូវ ឃើញ​ហើយ​ក៏​រីក​រាយ​ចិត្ត ផ្លូវ​នោះ​ស្អាត​ទូលាយ​ណាស់ ក៏​ថយ​មក​កន្លែង​វិញ គិត​គ្នា​លៃ​លក​អំពី​អាហារ ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ ក្រែង​ពុំ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់ ។ លុះ​គិត​រួច​ស្រេច​អស់​ហើយ ថ្ងៃ​មួយ​ពេល​ស្ងាត់​យក្ស​ប្រុស វា​ចេញ​ដើរ​ទៅ​ក្រៅ​បាត់ នាង​ទាំង ១៧ នាំ​បង​ប្អូន​ចេញ​ទៅ តាម​ផ្លូវ​ដែល​ស្ដេច​កណ្ដុរ​ធ្វើ​ឲ្យ ហើយ​នាំ​គ្នា​ប្រឹង​រូត​ដំណើរ មិន​ហ៊ាន​សម្រាក​សោះ​ឡើយ ក្រែង​មិន​ផុត ហើយ​អស់​ដាច់​អាហារ​តាម​ផ្លូវ ។ ដំណើរ​ត្រាច់​ទៅ​នោះ​រវាង ៣ ខែ ទើប​បាន​ផុត ទៅ​ដល់​នគរ​មួយ​ផ្សេង​ទៀត ទៅ​នៅ​នឹង​មាត់​ស្រះ​ទឹក​មួយ​ជា​ស្រះ​ទឹក​របស់​ស្ដេច ដែល​ភីលៀង​ស្ដេច​តែង​តែ​ទៅ​ដង​ទឹក​ស្រះ​នោះ​ជា​រឿយ ៗ ។
តាំង​ពី​នោះ​មក នាង​ទាំង ១៧ នាក់​បាន​សុខ​សប្បាយ ហើយ​ខ្លួន​ក៏​កាន់​តែ​ពេញ​ជំទង់​ក្រមុំ​អស់​ហើយ នៅ​លំហែ​កាយ​នឹង​ស្រះ​នោះ ទទួល​នឹង​ពេល​មួយ ភីលៀង​ទៅ​ដង​ទឹក​បាន​ឃើញ​នាង​ទាំង​អស់​នោះ​ឋិត​នៅ​ព្រោង​ព្រាត​ក្បែរ​ស្រះ នាង​ពិនិត្យ​មើល​ឃើញ​សព្វ​គ្រប់ ក៏​ប្រញាប់​ទៅ​ទូល​ព្រះ​រាជា​វិញ ។ ដល់​ហើយ​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ថា៖
-ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ទាំង​អស់​គ្នា ទៅ​ដង​ទឹក​ឯ​ស្រះ​នោះ បាន​ជួប​ប្រទះ​ឃើញ មាន​ស្ត្រី​ក្រមុំ ១៧ នាក់ មាន​រូប​រាង​កាយ​ភ្លឺ​ល្អ ៗ ណាស់​មក​ជ្រក​នៅ​នឹង​មាត់​ស្រះ ប៉ុន្តែ​គ្មាន​សំលៀក​បំពាក់​ទេ ខ្លួន​ប្រាណ​នៅ​ទទេ​ស្អាត​ទាំង​អស់ ។ ព្រះ​រាជា​ទ្រង់​ព្រះ​សណ្ដាប់​ហើយ ទ្រង់​ស្លូត​ព្រះ​រាជ​ហឫទ័យ ក៏​ទ្រង់​ចាត់​ព្រះ​រាជ​បម្រើ​ឲ្យ​ទៅ​ហៅ​នាំ​យក​នាង​ទាំង ១៧ នោះ​ចូល​មក​កាន់​ព្រះ​រាជ​ដំណាក់ ។ ឯ​នាង​នោះ​បាន​ប្រកែក​ថា ៖ ខ្លួន​ខ្មាស​ដោយ​គ្មាន​អ្វី​ស្លៀក​ពាក់ ។ ឯ​រាជ​បម្រើ​ក៏​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ ទៅ​ក្រាប​ទូល​ស្ដេច​តាម​ដំណើរ ស្ដេច​បាន​ចាត់​ឲ្យ​ស្រី​ស្នំ​ភីលៀង នាំ​យក​សំលៀក​បំពាក់ ទៅ​ឲ្យ​នាង​ទាំង ១៧ ហើយ​ដង្ហែ​ចូល​មក​ធ្វើ​ជា​មហេសី ។
កាល​បើ​បាន​ជា​មហេសី​ស្ដេច​ហើយ នាង​ទាំង​១៧ ក៏​ចាត់​ឲ្យ​ស៊ើប​រក​ឪពុក-ម្ដាយ​ទាល់​តែ​ឃើញ នាំ​មក​ប្រទាន​ទ្រព្យ​និង​យស​ងារ ហើយ​ចាត់​ឲ្យ​ស្វែង​រក​កណ្ដុរ​ស​ដែល​ជួយ​សង្គ្រោះ​នោះ មក​ចិញ្ចឹម​រក្សា​ក្នុង​ទី​កន្លែង​សម​គួរ ព្រម​ទាំង​តែង​តាំង​ឲ្យ​កណ្ដុរ​ស​នោះ ជា​ស្ដេច​លើ​កណ្ដុរ​ទូទៅ ។
Name

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០១ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០២ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៣ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៤ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៥ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៦ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៧ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៨ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៩
false
ltr
item
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ: រឿង កណ្ដុរ​ស ឡើង​ជា​ស្ដេច
រឿង កណ្ដុរ​ស ឡើង​ជា​ស្ដេច
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ
https://legend.morningcambodia.com/2020/07/blog-post_72.html
https://legend.morningcambodia.com/
https://legend.morningcambodia.com/
https://legend.morningcambodia.com/2020/07/blog-post_72.html
true
642163426489027068
UTF-8
មិនមានអត្ថបទនោទេ មិនមានអត្ថបទទាក់ទងទេ VIEW ALL Readmore Reply Cancel reply Delete By ទំព័រដើម PAGES រឿងនិទាន View All RECOMMENDED FOR YOU Tag ARCHIVE អត្ថបទទាំអស់ សូមទោសមិនមានអត្ថបទដែលអ្នកកំពុងស្វែងរកនោះទេ។ ត្រលប់ទៅទំព័រដើម Contents រឿងទាក់ទង Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS CONTENT IS PREMIUM Please share to unlock Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy