រឿង វត្ត​បញ្ញាជី​

(នៅ​ខេត្ត​កំពង់ធំ)
នៅ​ក្នុង​ឃុំ​ត្បូង​ក្រពើ ស្រុក​កំពង់​ស្វាយ ខេត្ត​កំពង់ធំ មាន​ភូមិ​មួយ​ឈ្មោះ​ថា ភូមិ​បញ្ញាជី ។ នៅ​ចំ​កណ្ដាល​ភូមិ​នោះ មាន​វត្ត​មួយ​ហៅ​ថា វត្ត​បញ្ញាជី ។ បាន​ជា​ហៅ វត្ត​បញ្ញាជី ព្រោះ​ឈ្មោះ​នេះ កើត​ពី​សាមណេរ ១ អង្គ ជា​ជី​មាន​បញ្ញា នៅ​វត្ត​នោះ ដូច​មាន​សេចក្ដី​រៀបរាប់​តទៅ​នេះ ៖
ក្នុង​សម័យ​ដែល​ប្រាក់​សុទ្ធ​ក្រ​ក្រៃ​លែង គឺ​ក្នុង​សម័យ​ដែល​ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​កាស​ស្ពាន់​ឬ​សំណ​នៅ​ឡើយ កាល​នោះ​មាន​ពួក​ចាម (ខ្មែរ​ឥស្លាម) មួយ​ក្រុម ជា​ឈ្មួញ​គោ​នាំ​គ្នា​ចូល​ខេត្ត​កំពង់​ធំ ដើម្បី​ទិញ​គោ​ក្របី នាំ​យក​ទៅ​លក់​ក្នុង​ដី​កូសាំងស៊ីន ។ លុះ​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ដល់​វត្ត​នោះ ដែល​ទើប​នឹង​ផ្ដើម​សាង​ថ្មី ពុំ​ទាន់​ដាក់​នាម​វត្ត​នៅ​ឡើយ ពួក​ចាម​ក៏​នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​សំណាក់​នៅ​វត្ត​នោះ ។
ពេល​ព្រលប់​ៗ កូន​សិស្ស​របស់​លោក​គ្រូ​ចៅអធិការ ក៏​ដឹក​គោ​ឈ្មោល​កម្រៀវ ១​នឹម ដែល​មាន​សម្បុរ​និង​រាងរៅ​ល្អ​លើស​គោ​ឯ​ទៀត មក​ចង​ក្រោម​កុដិ​ក្បែរ​សាលា ដែល​ពួក​ចាម​សំណាក់ ។ ពេល​នោះ ពួក​ចាម​កំពុង​ដណ្ដាំ​បាយ ក្រឡេក​ឃើញ​គោ​លោក​គ្រូ​មេ​វត្ត ក៏​ស្រឡាញ់​ហើយ​នឹក​ថា "បើ​ទិញ​គោ​នេះ​ពី​លោក​គ្រូ​មេ​វត្ត​នេះ​ទៅ អញ​មុខ​ជា​បាន​ប្រាក់ ១ ណែន​ជា​ស្រេច" ។ គិត​មេ​ឈ្មួញ​ម្នាក់ ក៏​ដើរ​ទៅ​កាន់​កុដិ​លោក​គ្រូ​មេវត្ត ដើម្បី​និយាយ​ទិញ លុះ​ចូល​ទៅ​ដល់​ក៏​អង្គុយ​បត់​ជើង​​ថ្វាយ​បង្គំ​លោក តាម​ទំនៀម​ខ្មែរ ហើយ​និយាយ​សរសើរ​សាសនា​ខ្មែរ​ថា " ព្រះ​សង្ឃ​គ្រប់​វត្ត មាន​ព្រះ​ទ័យ​ករុណា​ដល់​អ្នក​ដំណើរ​ណាស់​មិន​ប្រកាន់​ថា សាសន៍​ណា​ជា​សាសន៍​ទេ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​បាន​ជា​ជ្រុល​ទៅ​កើត​សាសនា​ឥស្លាម​ទៅ​ហើយ ប្រសិន​កើត​មក​ជា​ខ្មែរ ប្រហែល​បួស​មួយ​ជីវិត​មិន​ខាន " ។ លោក​គ្រូ​មេ​វត្ត ពុំ​បាន​ជ្រាប​នូវ​ពាក្យ​បញ្ជោរ​លើក​ជើង​របស់​ឈ្មួញ​នោះ​ក៏​ឆ្លើយ​ថា "ល្អ​មែន! សាសនា​ខ្មែរ" ហើយ​មាន​ព្រះ​ភក្ត្រ​ញញឹម ហាក់​ដូច​ជា​សប្បាយ​ក្នុង​ព្រះ​ទ័យ​ណាស់ ដោយ​សារ​បាន​ឮ​សំដី​របស់​ពួក​ឈ្មួញ​នោះ យូរ​ៗ​លោក​គ្រូ​ឆ្លើយ​ថា "ចម្រើន​ពរ ! ពិត​មែន​ខ្មែរ​យើង " ។
ពួក​ឈ្មួញ​ទាំង​នោះ​យល់​ថា លោក​គ្រូ​ចាប់​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​សំដី​ខ្លួន​ហើយ ក៏​និយាយ​ថា " ពេល​ក្រោយ បើ​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​ចូល​មក​ទិញ​គោ​ក្របី​មួយ​លើក​ទៀត នឹង​ទិញ​ល័ក្ដ​សម្រាប់​ជ្រលក់​ចីវរ​ប្រគេន​មិន​ខាន" ។ លោក​គ្រូ​ថា " អាត្មា​អរ​ណាស់ ព្រោះ​នៅ​ស្រុក​ស្រែ​ពុំ​សូវ​សម្បូរ​ល័ក្ដ​ទេ " ។ ពួក​ចាម​ផ្ដើម​និយាយ​ទៀត​ថា "សុំ​ទោស​លោក​គ្រូ ! គោ​លោក​គ្រូ​ដែល​ចង​ក្រោម​កុដិ សូម​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​មក ! ទុក​ធ្វើ​អ្វី ? លោក​គ្រូ​រក​ពី​កូន​សិស្ស​ទៀត​គង់​តែ​បាន ជាវ​យក​បច្ច័យ​សម្រាប់​កសាង​វត្ត​ទៅ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​ប្រគេន ១០ បាទ " ។ លោក​គ្រូ​គិត​ថា " គោ​រក​ទៀត​បាន ហើយ​គោ​នេះ​កូន​សិស្ស​គេ​ប្រគេន​ទទេ​ផង ឥឡូវ​ពួក​ឈ្មួញ​គេ​ឲ្យ​ថ្លៃ​ដល់ ១០ បាទ គួរ​លក់​ណាស់​ហើយ ព្រោះ​គ្មាន​នរណា​ឲ្យ​ថ្លៃ​លើស​នេះ​ទៀត​ទេ" ។ គិត​ស្រេច លោក​គ្រូ​មាន​ពុទ្ធដីកា​ថា " ចម្រើន​ពរ ! មិន​អី​ទេ អាត្មា​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​ដង្ខៅ​បាន" ។ ចាម​ត្រេក​អរ​ណាស់ ដក​ប្រាក់ ២​រៀល កក់ ។ ឯ​លោក​គ្រូ​ក៏​មាន​ចិត្ត​ត្រេក​អរ​ណាស់​ដែរ ដោយ​គិត​ថា " មុខ​ជា​បាន​ប្រាក់​នេះ​មក​កសាង​វត្ត​ហើយ " ។ ចាម​និយាយ​នឹង​លោក​គ្រូ​មេ​វត្ត​ថា "សុំ​សន្យា ៧ ថ្ងៃ​ទៀត ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​វិល​មក​យក​គោ ហើយ​នឹង​ប្រគេន​បច្ច័យ​គ្រប់​ចំនួន ព្រោះ​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ត​ទៅ​ទៀត " ។
ក្រោយ​ថ្ងៃ​ដែល​ពួក​ចាម​ចេញ​ផុត​ពី​វត្ត​មួយ​ថ្ងៃ ជួន​ជា​ថ្ងៃ​សីល ពួក​ឧបាសក​ឧបាសិកា​ជើង​វត្ត មក​ជួប​ជុំ​គ្នា​ក្នុង​ទី​វត្ត​នោះ លោក​គ្រូ​មាន​ពុទ្ធដីកា​ថា "អាត្មា​ជាវ​គោ​ឲ្យ​ពួក​ចាម​ទៅ​ហើយ តម្លៃ ១០ បាទ វា​បញ្ចាំ ២ បាទ នៅ​ខ្វះ ៨ បាទ ៧ ថ្ងៃ​ទៀត​នឹង​មក​យក​គោ ព្រម​ទាំង​ប្រគល់​ប្រាក់​ឲ្យ​គ្រប់​ចំនួន អាត្មា​ជាវ​នេះ​បាន​ថ្លៃ​ណាស់ ព្រោះ​ត្រូវ​ការ​យក​ប្រាក់​កសាង​វត្ត​ផង " ។ ពួក​ឧបាសក​ឧបាសិកា បន្ទោស​លោក​គ្រូ​ថា " លោក​គ្រូ​ម្ចាស់ គិត​ខុស​ហើយ គោ​នេះ​ល្អ​ណាស់​មិន​គួរ​លក់​តម្លៃ​ប៉ុណ្ណឹង​សោះ បើ​លក់​បែប​នេះ តើ​លោក​គ្រូ​រក​ពីណា​បាន​ទៀត ? " ។
ពេល​នោះ លោក​គ្រូ​ចៅ​អធិការ​មិន​វាចា​មួយ​ម៉ាត់​សោះ​នឹក​ថា "អញ​គិត​ខុស​មែន ក៏​មួម៉ៅ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា អញ​ធ្លាប់​តែ​ស្ដី​ឲ្យ​គេ ពេល​នេះ គេ​ដៀល​គំនិត​អញ​វិញ​បាន " ។
លុះ​ដល់​ពួក​ឧបាសក​ឧបាសិកា​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ លោក​គ្រូ​មេ​វត្ត ចូល​ទៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ចាក់​សោ​ជិត​មិន​ចេញ​ក្រៅ​សោះ ។ ព្រះ​សង្ឃ​ក្នុង​វត្ត​មាន​សេចក្ដី​ព្រួយ​បារម្ភ​គ្រប់​ព្រះ​អង្គ ។ ពេល​នោះ សាមណេរ​មួយ​អង្គ​មាន​បញ្ញា​វៃ ជា​សិស្ស​សំណប់​របស់​លោក​គ្រូ​ធំ បាន​ទូល​ព្រះ​សង្ឃ​ថា​ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​​មាន​ឧបាយ​មួយ អាច​នឹង​ពុទ្ធដីកា​លោក​គ្រូ​កុំ​ឲ្យ​ខ្ញាល់​បាន " ។ ព្រះ​សង្ឃ​ឯ​ទៀត​ ក៏​ព្រម​ឲ្យ​សាមណេរ​នោះ​ធ្វើ​ឧបាយ​កុំ​ឲ្យ​លោក​គ្រូ​ខ្ញាល់ ។ ត​មក សាមណេរ​នោះ ចូល​ទៅ​គោះ​ទ្វារ​ទូល​លោក​គ្រូ​ថា " សូម​ព្រះ​តេជះ​ព្រះ​គុណ​និមន្ត​មក​ឆាន់​ចុះ បើ​ខ្លាច​ពួក​ចាម​មក​យក​គោ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​មាន​ឧបាយ​កុំ​ឲ្យ​វា​យក​បាន តែ​សូម​ព្រះ​ព្រះតេជព្រះគុណ​និមន្ត​ទៅ​កាន់​ទី​ឆ្ងាយ យក​ទាំង​គោ​ទៅ​ជាមួយ​ផង ទុក​ឲ្យ​ពួក​ចាម​មក​ត​ទល់​នឹង​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​ចុះ " ។
លោក​គ្រូ​ជ្រាប​ថា "គំនិត​នេះ​ត្រូវ " ក៏​បើក​ទ្វារ​និមន្ត​ចេញ​ទៅ​កាន់​វត្ត​ឯ​ទៀត យក​គោ​ទៅ​ទុក​កន្លែង​ផ្សេង ។
គ្រប់ ៧ ថ្ងៃ ពួក​ចាម​វិល​មក​ដល់ ចូល​ទៅ​រក​លោក​គ្រូ ។ សាមណេរ​នោះ និយាយ​ប្រាប់​ចាម​ថា " លោក​គ្រូ​មាន​ការ​និមន្តន៍​ទៅ​វត្ត​ដទៃ​ទៅ​ហើយ ថៅកែ​មាន​ការ​អ្វី ? " ។ ចាម​ថា " ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​មក​យក​គោ ដែល​លោក​គ្រូ​លក់​ឲ្យ​ពី​ថ្ងៃ​មុន " ។ សាមណេរ​នោះ​ប្រាប់​ថា " យក​ចុះ ! តែ​សូម​ប្រគល់​ប្រាក់​ឲ្យ​តែ​គ្រប់​ចំនួន​មក " ។ ចាម​រាប់​ប្រាក់ ៨ រៀល ប្រគេន​សាមណេរ​ៗ ថា " ទេ ! កាល​លោក​គ្រូ​និយាយ​ថា ១០ បាទ​នោះ គឺ​វាល់​សាច់​ប្រាក់​ឲ្យ​ពេញ ១០ បាត្រ​ដែល​លោក​សង្ឃ​ដាក់​ចង្ហាន់ មិន​មែន ១០ បាទ ជា​ប្រាក់ ១០​រៀល នោះ​ទេ លុះ​តែ​ថៅកែ​វាល់​ប្រាក់​ពេញ ១០ បាត្រ​លោក​សង្ឃ ប្រគេន​លោក​ទើប​លោក​ទទួល​យក " ។ ចាម​ប្រកែក​ថា " មិន​មែន​ទេ ! ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​និយាយ​នឹង​លោក​គ្រូ​ថា ១០ បាទ គឺ ១០ រៀល បាន​ទាំង​កក់ ២​រៀល​ហើយ នៅ​ខ្វះ ៨​រៀល​ទៀត " ។ សាមណេរ​ថា យក​សាច់​ប្រាក់​មក​វាល់​នឹង​បាទ​លោក​បិណ្ឌ​ទើប​បាន ពុំ​មែន ១ បាទ គិត ១ រៀល​ទេ ប្រាក់​ត្រឹម ១០ រៀល​ធ្វើ​ម្ដេច​នឹង​យក​ទៅ​កសាង​វត្ត​បាន ? បើ​ថៅកែ​ពុំ​ព្រម​វាល់​ប្រាក់​នឹង​បាទ​ឲ្យ​លោក​ទេ អាត្មា​ក៏​ពុំ​ព្រម​ឲ្យ​គោ​ដែរ ឯ​ប្រាក់ ២ រៀល​ដែល​កក់​នេះ អាត្មា​សុខ​ចិត្ត​ចេញ​ជំនួស​លោក​គ្រូ​, ហ្នែ ! យក​ទៅ​ចុះ ប្រាក់ ២ រៀល " ។
ពួក​ចាម​ទាល់​គំនិត​ឥត​មាន​អ្វី​ជជែក​តទៅ​ទៀត ក៏​នាំ​គ្នា​ចុះ​ពី​លើ​កុដិ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ ។
កាល​បើ​ចាម​ចេញ​ផុត​ពី​វត្ត​ហើយ សាមណេរ​នោះ ក៏​ទៅ​និមន្ត​លោក​គ្រូ​មក​វិញ ទូល​តាម​ដំណើរ ។
ឯ​លោក​គ្រូ​ក៏​និមន្ត​មក​កាន់​វត្ត​វិញ មាន​សេចក្ដី​កោត​សរសើរ​ដល់​ប្រាជ្ញា​សាមណេរ​នោះ​ជា​ច្រើន ឈប់​ហៅ​សាមណេរ​នោះ​ថា " លោក​នេន " ទៅ​ជា​ហៅ​ថា " ជី​មាន​បញ្ញា " វិញ ។ ឯ​អ្នក​ស្រុក​ជិត​ឆ្ងាយ ហៅ​យារ​ៗ ក្លាយ​មក​ថា " វត្ត​បញ្ញាជី " ជាប់​រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ព្រោះ​ទំនៀម​ខ្មែរ​ថា បុរស​ណា​បាន​បួស​ជា​បព្វជិត អ្នក​ស្រុក​ពុំ​ហ៊ាន​​ហៅ អា-មឹង​ឡើយ បើ​បួស​ជា​សាមណេរ គេ​ហៅ​ថា " លោក​នេន " ជា​ភិក្ខុ​ថា " លោក​ភិក្ខុ " បើ​សឹក​ពី​នេន ឬ ភិក្ខុ ហៅ​ថា " បណ្ឌិត " ដែល​ក្លាយ​មក​ជា " អន្ទិត " នោះ​ឯង ហើយ​ជា​ពិសេស​ទៀត គឺ​សឹក​ពី​នេន​គេ​ហៅ​ថា "ជី " ពី​ភិក្ខុ គេ​ហៅ​ថា " អ្នក " ។
Name

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០១ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០២ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៣ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៤ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៥ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៦ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៧ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៨ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៩
false
ltr
item
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ: រឿង វត្ត​បញ្ញាជី​
រឿង វត្ត​បញ្ញាជី​
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ
https://legend.morningcambodia.com/2020/07/blog-post_881.html
https://legend.morningcambodia.com/
https://legend.morningcambodia.com/
https://legend.morningcambodia.com/2020/07/blog-post_881.html
true
642163426489027068
UTF-8
មិនមានអត្ថបទនោទេ មិនមានអត្ថបទទាក់ទងទេ VIEW ALL Readmore Reply Cancel reply Delete By ទំព័រដើម PAGES រឿងនិទាន View All RECOMMENDED FOR YOU Tag ARCHIVE អត្ថបទទាំអស់ សូមទោសមិនមានអត្ថបទដែលអ្នកកំពុងស្វែងរកនោះទេ។ ត្រលប់ទៅទំព័រដើម Contents រឿងទាក់ទង Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS CONTENT IS PREMIUM Please share to unlock Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy